Πώς παρασκευάζεται το μηλόξιδο

Το μηλόξιδο μπορεί να παρασκευαστεί και χειροποίητο χωρίς να χρειαστεί να αγοραστεί έτοιμο από την αγορά. Η διαδικασία είναι βέβαια κάπως δύσκολη, όμως το αποτέλεσμα πραγματικά ανταμείβει. Όσον αφορά το ξύδι, τεράστια σημασία, κατά τη παρασκευή του, είναι η καθαριότητα σε όλες τις φάσεις και τα στάδια
. Το δοχείο παρασκευής επιβάλλεται να είναι πεντακάθαρο διότι διαφορετικά μπορεί να μεταφερθούν βακτηρίδια που δεν ανήκουν στο ξίδι ή που θα δημιουργήσουν προβλήματα κατά το φτιάξιμό του. Είναι απαραίτητος σίγουρα ένας χώρος που να αερίζεται με θερμοκρασίες από 10 μέχρι 28 βαθμούς Κελσίου. Ακόμη χρειάζεται μια μεγάλη και στρογγυλή νταμιτζάνα με στενό λαιμό και σωληνάρια ζύμωσης. Στη δεύτερη φάση ζύμωσης χρειάζονται δυο ανοιχτά ξύλινα ή πήλινα δοχεία και σε καμιά περίπτωση αυτά τα δοχεία δε θα πρέπει να είναι πλαστικά ή μεταλλικά. Είναι απαραίτητα επίσης ένα λινό ύφασμα για να σκεπαστεί το ένα δοχείο και ένα δεύτερο δοχείο για να φιλτραριστεί το ξίδι. Τέλος χρειάζεται ένα χωνί και μικρά σκουρόχρωμα μπουκάλια για να εμφιαλωθεί το ξίδι.
Όσον αφορά τα μήλα, τα κατάλληλα μήλα για την παρασκευή του μηλόξιδου είναι τα μήλα που καλλιεργούνται σε βιολογικές καλλιέργειες διότι είναι και τα πιο αξιόπιστα. Τα μήλα αρχικά επιβάλλεται να πλυθούν εξονυχιστικά, να στεγνώσουν και να κοπούν σε μεγάλα κομμάτια χωρίς να ξεφλουδιστούν. Εφόσον δεν υπάρχει αποχυμωτής, θα πρέπει αυτά τα χοντροκομμένα κομμάτια να λιώσουν ώστε να βγει ο χυμός. Φυσικά με τον αποχυμωτή τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Μετέπειτα τα υπολείμματα ρίχνονται μέσα στο χυμό και όλα μαζί μέσα στην γυάλα και πρέπει να χυθεί νερό μέσα στο χυμό σε ποσοστό περίπου 10% σε σύγκριση με τη ποσότητα του χυμού. Επισημαίνεται ότι η γυάλα επιβάλλεται να γεμίσει μονάχα μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο. Στη συνέχεια πρέπει να ριχτούν μέσα στην γυάλα μερικά κομμάτια κανονικό προζύμι ψωμιού και να ανακατευτεί καλά ολόκληρο το μίγμα. Τέλος πρέπει να μπει μια τάπα στο στόμιο της γυάλας και να γεμίσουν τα σωληνάκια της ζύμωσης με νερό ώστε να μη διοχετευτεί οξυγόνο προς τα μέσα. Μετά από 25 μέρες περίπου, σε ένα χώρο με θερμοκρασία σχεδόν 10 βαθμών, ο μούστος είναι πλέον έτοιμος. Όμως επιβάλλεται να ληφθεί υπόψη ο παράγοντας καιρός διότι εφόσον το μίγμα παγώσει, τότε θα σκοτωθούν οι ζυμομύκητες και δε θα πραγματοποιηθεί η ζύμωση. Αν τυχόν στο πάνω μέρος του μούστου σχηματίστηκε μια κορώνα από αφρό δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας διότι αυτό είναι κομμάτι του σταδίου της ζύμωσης, κατά το οποίο όλα τα σάκχαρα του χυμού μετατρέπονται σε αλκοόλη. Επομένως, το μέγεθος της αλκοόλης του μούστου έχει να κάνει από το πόσο γλυκά ήταν τα μήλα.
Πάντως εφόσον δε πετύχει γευστικά η προσπάθεια παρασκευής του πρώτου μηλόξιδου δεν υπάρχει και λόγος να πέσει το ηθικό αφού και η προσπάθεια πραγματικά αξίζει αλλά και μπορεί να φταίει η επιλογή της όχι και τόσο καλής ποικιλίας μήλων, διότι με την επιλογή καλύτερης ποικιλίας το γευστικό αποτέλεσμα πολύ πιθανό να είναι ακόμη καλύτερο. Τέλος επισημαίνεται ότι με το που θα ανοιχτεί τη πρώτη φορά το μπουκάλι του μηλόξιδου θα πρέπει να καταναλωθεί το πολύ μέχρι 1 μήνα μετά διότι μετά τον 1 μήνα το μηλόξιδο χαλάει.

Πηγη :  http://www.ecotimes.gr